In de wetenschap dat over 2 jaar een derde van zetels verkiesbaar is, is een aantal Republikeinse Senatoren op zoek naar het ‘radicale midden’. Ze nemen gematigder posities in. Op financieel terrein. Op meer fundamentele en levensbeschouwelijke issues. Ze gaan daarover de discussie aan. Het is hun antwoord op de verkiezingsnederlaag.

Wat ze – onbegrijpelijkerwijs – niet doorzien is dat ze daarmee hét probleem van de Republikeinse Partij verergeren: verdeeldheid. Ze importeren de polarisatie en de ‘culture wars’ binnen de Republikeinse Partij, waar die tot nu toe één vijand had: de Democraten. Nu zijn ze hun eigen vijand. Dodelijk.

Dat redelijk fundamentele probleem zou er niet zijn, als de Republikeinen een duidelijke kroonprins hadden gehad. Nu al, voor de verkiezingen al. Eén man (niet m/v – daar zijn het Republikeinen niet zo van) die het voor elkaar krijgt om de GOP achter zich te verenigen, heeft kans om in 2016 president te worden. Kijk naar Obama: toen die in 2004 z’n keynote speech hield op de Democratische Conventie, was het duidelijk: “daar staat onze kandidaat over 4 jaar”. Maar kijk nu achter de coulissen: leeg, hij is er niet.

De Democraten zijn er wel op voorbereid. Hillary Clinton is de enige kandidaat die nu een serieuze optie is. En als je nu geen serieuze optie bent, is het te laat. En dus gaat ze “eerst een jaar slapen”. Uitrusten, ongetwijfeld. Maar dan? Terug naar Arkansas? Hillary, die nooit, maar dan ook nooit het doel van het presidentschap opgeeft? Bill, die nooit, maar dan ook nooit het leven in de schijnwerpers opgeeft (wat wel een gevaar is, overigens…). In een speelveld met Republikeinen die zich in vier jaar niet als eenheid gaan herpakken? Ik zie het ervan komen: Clinton gaat na dat jaar tukken rustig drie jaar gebruiken om dat miljard dollar campagnegeld binnen te harken. Straks een jaar of zes ouder, een jaar of zes wijzer. Want Clinton heeft gezien hoe je campagne voert: “grassroots”. Elke kiezer serieus nemen, waar die kiezer de politiek niet serieus neemt. Als ze dat overneemt, en de arrogantie van 4 jaar geleden nooit meer toont, dan wordt ze de eerste vrouwelijke president van de VS. En zeg zelf: die kans laat Clinton niet voorbij gaan.