This friend of mine, in the US, shared some thoughts on the work of foreign correspondents https://homefromabroad.wordpress.com/2016/01/23/correspondents/ (in English). Here’s my reaction (in Dutch):

Hugo, ik ben geen correspondent. Maar wel erg geïnteresseerd in de VS. En het is fascinerend en verrassend om het land, met z’n tegenstellingen en paradoxen, en volstrekt andere manier van denken en leven, om dat te proberen te begrijpen. Daar kan ik enthousiast van worden. En we denken de VS te kennen, vanuit Europa, maar dat is niet zo. We kennen er nog geen 10% van. Daarom wil ik – als ik geld en tijd heb – echt nog eens naar laten we zeggen Iowa, South Carolina, Colorado, Illinois, Vermont. Daarnaast: het zijn niet de Verenigde Staten van Amerika. Het zijn de Verzamelde Staten van Amerika. Want elke staat is anders: in wetgeving, in cultuur, in manier van leven. En dan proberen te begrijpen waarom ze daar denken en leven zoals ze dat doen. Beste voorbeeld voor mij: Obamacare. Voor Nederlanders volstrekt normaal dat er zoiets als een collectieve zorgverzekering is. Voor veel (zij het steeds minder) Amerikanen: volstrekt normaal dat dat er niet is. Want, zo denken en zeggen ze: “ik laat me niets opdringen door de overheid: ik maak zelf wel uit of ik me verzeker. Die vrijheid, dat grondrecht, is belangrijker dan de kans dat ik failliet ga als ik in een ziekenhuis moet worden opgenomen.” Rete-interessant toch, omdat enigszins te kunnen begrijpen? Met “houden van” of “adoratie” heeft dat allemaal niks te maken. Het is het zo graag willen begrijpen van het land. En dat is moeilijk, want je moet je Nederlandse of Europese normen en waarden opzij zetten en je in die van de VS willen verdiepen. En of je het er dan mee eens bent of niet: het doet niet terzake. Zij hun cultuur, wij de onze.
Trouwens, Obamacare: het is voor Nederlanders al lastig om te snappen dat Amerikanen zo’n ziektekostenverzekering niet willen. Correspondenten hebben het nog moeilijker: die moeten dat uitleggen aan de NL-kijker, luisteraar en lezer. Het lijkt me het moeilijkste wat er is. Maar ook het boeiendste!